TROUW MAANDAG 13 AUGUSTUS 2001 PAGINA 12
de Verdieping KUNST
Twee Nederlandse keramisten, onder wie de 27-jarige Marion Arts, doen mee aan een
competitie op de Wereld Keramiekbiënnale die tot 28 oktober in het Zuid-Koreaanse
Ichon gehouden wordt. Anders dan in Nederland en andere Europese landen genieten
keramisten in Oost-Azie een hoge status.
Spreken van vazen, schalen of kommen is als vloeken in de kerk
Keramiekbiënnale
..............................................
Suk-jae Hummelen
Het afgelopen weekeinde is in het Zuid-Koreaanse Ichon de eerste
keramiekbiënnale begonnen. Een expositie van bekende keramisten, een competitie en
een symposium moeten licht werken op de huidige en toekomstige ontwikkelingen in de
keramiek.
Uit alle hoeken van de wereld zijn keramisten naar het Oost-Aziatische land gekomen
om zich ruim twee weken lang geheel in de sfeer van keramiek te dompelen. Een unieke
gebeurtenis, want weliswaar heeft de keramische kunst een enorme ontwikkeling
doorgemaakt, als het gaat om de waardering en aandacht moet zij in de meeste landen nog
altijd het onderspit delven tegen schilderkunst, beeldende kunst en architectuur.
Het is geen toeval dat de eerste keramiekbiënnale in Korea plaatsvindt. Terwijl
Nederlandse keramisten de grootste moeite hebben onder bet clichébeeld van 'potjes
en pannetjes' uit te komen, hebben Koreaanse keramisten een welhaast goddelijke status,
en zeker in Ichon. Het 'open keramiekatelier' heeft meer dan 250 pottenbakkersovens en
een keramiekmuseum, en organiseert elk jaar in september een keramiekfestival.
Keramiek is van oudsher een van de belangrijkste culturele pijlers in Korea. Het
celadonporselein uit de Koryo-dynastie (918-1392) met de prachtige jadegroene kleur is
wereldwijd bekend. En verhalen over pottenbakkers en keramisten die -uit onvrede over de
kwaliteit- hen werken een voor een weggooien om uiteindelijk niets over te houden, zijn
exemplarisch voor de eisen die de Koreaanse keramisten zich stellen. Dat maakt dat de
status van keramisten in Korea net zo hoog is als die van schilders en beeldhouwers -zo
niet hoger. Wat dat betreft had deze biënnale ook in China of Japan gehouden den
kunnen worden, waar keramisten dezelfde status genieten. Nederland heeft geen keramische
helden, zoals de schilderkunst en architectuur die wel kennen. Van der Vaart, Birza en
Van Loon zijn goede keramisten, maar niet bekend bij het grote publiek.
In de afgelopen eeuw heeft de keramiek een enorme verandering doorgemaakt. Waren er
eerst pottenbakkers die het gehele productieproces in eigen hand hielden, later kwamen
daar de kunstpottenbakkers (keramisten) bij die zich specialiseerden in het glazuren.
Vanaf de jaren vijftig heeft de keramiek zich ontwikkeld tot een autonome kunstvorm.
Althans in Nederland. In Korea, waar keramiek als vrije kunst al veel langer bestaat,
heeft zij zich nooit nadrukkelijk als autonome kunstvorm geprofileerd. Keramiek als vrije
en toegepaste kunst wordt daar gelijkelijk gewaardeerd en kunnen niet van elkaar los
worden gezien.
De Nederlandse inbreng op de biënnale is bescheiden. Twee Nederlandse keramisten
doen mee aan de competitie, onder wie de 27 jarige Marion Arts. Zij vertegenwoordigt een
land waar beeldhouwers neerkijken op keramisten en keramisten op pottenbakkers. Deze
laatste groep vertroebelt het imago van de keramisten en zou de ontwikkeling van keramiek
als vrije kunstvorm belemmeren. In de vazen van 'de ware' Nederlandse keramist kennen
geen bloemen staan, en de schaal is geen schaal om fruit in te doen. Het moeten
onafhankelijke kunstobjecten zijn.
Ook voor Marion Arts is spreken van vazen, schalen of kommen als vloeken in de kerk.
Bloemen komen er bij haar 'vazen' niet in. Liever geeft zij aan haar werken namen als
'Marokko I' (die op de biënnale te zien is) en 'levensboom'.
Helaas kunnen de meeste kunstzinnige keramisten nog geen droog brood verdienen aan
hun kunst en zien zij zich gedwongen of te dalen naar bet werkgebied van hun
ambachtelijke collega's. Daar geven zij pottenbakkerscursussen om zeker te zijn van een
financiële basis. Dat geldt ook voor Marion Arts.
'De monnik', zo werd zij vroeger door haar studiegenoten genoemd. En inderdaad is
haar werkwijze van een monnikachtige intensiteit. Met het geduld van een broeder uit de
kloosterorde drukt ze met rubberen en stoffen vellen patronen in de klei en snijdt ze de
honderden stukjes 'steen' voor het kunstobject uit. En vervolgens ontstaat, net als bij
het bouwen van een nieuw huis, langzaamaan bet nieuwe kunstwerk. Arts is bezeten van
keramiek. "Als ik eenmaal aan een kunstwerk ben begonnen dan ga ik aan een stuk door tot
het of is. Ik stop alleen om een paar uur te slapen. De volgende lag sta ik vroeg op en
werk ik weer tot laat in de avond door." Zelfs ziekte kan haar niet stoppen. "Een tijd
geleden moest ik vanwege een hernia dagenlang platliggen. Ook toen had ik nog klei in
mijn handen en probeerde ik nog jets te maken."
De beïnvloeding van de islamitische kunst is duidelijk zichtbaar in haar werk.
Symmetrie is belangrijk, maar bovenal de mozaïekachtig aandoende structuur. De
kunstwerken van Marion Arts hebben door hun architectonische structuur veel ruimte nodig
en komen daarom het beste tot hen recht op sokkels die ver van de muur of staan.
Op het moment dat ze bericht kreeg dat ze aan de biënnale mee mocht doen,
aarzelde ze geen moment en kocht een retourtje Korea. "Ik heb verhalen over
pottenbakkersdorpen gehoord en wil wel eens zien hoe het er daar dan uitziet. En ik hoop
ervaringen uit te wisselen met andere keramisten ten." Helaas kan ze er maar negen dagen
zijn. Binnenkort beginnen in Nederland de pottenbakkerscursussen weer.
De Wereld Keramiekbiënnale in Ichon, Zuid-Korea, zal duren tot 28 oktober 2001.
Het werk van keramiste Marion Arts is nog tot 28 oktober te zien in galerie 'de Bunders'
in St. Oedenrode.
De status van moderne keramiek in Nederland
Welke status en aanzien heeft moderne keramiek in Nederland? Is zij als kunstvorm
volwassen? En welke plaats verdient zij tussen de andere kunstvormen als beeldhouw- en
schilderkunst en architectuur?
Hadewych Martens, conservator afdeling toegepaste kunst van het Museum voor Moderne
Kunst in Arnhem: ,Keramiek is sinds de jaren vijftig vrije kunst, maar wordt nog
altijd geassocieerd met potjes en fruitschalen, terwijl het inmiddels veel meer is. De
musea en het grote publiek hebben minder geld over voor moderne keramiek dan voor
schilderijen en beeldend werk. En beeldhouwers kijken toch een beetje neer op toegepaste
kunst. Een mentaliteitsverandering is nodig om keramiek de status te geven die het
verdient. Maar daar zijn we al heel lang mee bezig".
Lies Cosijn, pionier in de moderne keramiek, met binnenkort een
overzichtstentoonstelling in het MMK in Arnhem: "Er zijn maar heel weinig galeries
die alleen keramiek exposeren. Andere hebben keramiek erbij, maar dan verdwijnt zij toch
al weer snel in de kelders. Hetzelfde gebeurt bij musea. Keramiek is vergeven van de raku
(een Japanse glazuurtechniek waarbij de uitkomst niet vaststaat - red.), maar die is, net
als het metier van de pottenbakkers, niet goed voor het imago van de moderne keramiek.
Zij zijn vaklui, maar ze blijven in het stramien van potten en 'brood bakken'. Keramisten
moeten ook de hand in eigen boezem steken, want ze gunnen elkaar het licht niet in de
ogen."
Sjarel Ex, directeur Centraal Museum in Utrecht: ,,Bel een beeldhouwer, een
glasblazer en een kunstschilder en ze zullen allemaal zeggen dat hun kunst onderbelicht
is. Keramiek heeft zich een eigen plek in de kunst verworven, maar wij komen geen
keramiek op basis van reputaties. Het werk zelf moet de basis zijn. Het is voor ons
overigens niet meer vol te houden om keramisten en de ontwikkelingen in de keramiek te
volgen. Daarom verzamelen wij verzamelingen."
Willem Terlouw, hoofd collecties van het Princessehof, museum voor keramiek in
Leeuwarden: ,Keramiek als kunstvorm blijft een ondergeschoven kindje, maar het is
moeilijk daar een verklaring voor te vinden. Ik heb zelf niet het idee dat
museumdirecteuren iets te verwijten valt. Het Princessehof is een keramiekmuseum, maar
ook andere musea zoals het Haags Gemeentemuseum en het MMK in Arnhem hebben grote
aardewerkexposities. Misschien is een symposium iets!?"
|